Ο εύκολος τρόπος να εκλέγεις βουλευτή

Είναι αλήθεια πως στις εθνικές εκλογές του Ιουνίου και μετά την σκληρή μνημονιακή πολιτική του ΠΑΣΟΚ αρχικά και στη συνέχεια των κομμάτων της συγκυβέρνησης, όλοι μας περιμέναμε μια άνοδο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α κι αυτό όχι γιατί είχε καταθέσει μια αξιόπιστη, ρεαλιστική και υλοποιήσιμη πρόταση για την έξοδο της χώρας μας από την κρίση αλλά γιατί ο αρχηγός του ήξερε πολύ καλά τι είναι αυτά που θέλει να ακούσει ο Έλληνας και του τα έλεγε συνέχεια. Ήξερε πολύ καλά ο Αλέξης Τσίπρας πως ο μέσος Έλληνας, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν και εξαιρέσεις, είναι γεννημένος για τα εύκολα και του αρέσει να του υπόσχονται μια άνετη οικονομικά ζωή του τύπου «λεφτά υπάρχουν» κι αυτό ακριβώς έκανε, υποσχόταν όλα όσα θα θέλαμε να έχουμε κι ας ξέρουμε πως αυτό πλέον είναι ανέφικτο όχι γιατί δεν το επιτρέπουν οι οικονομικές συνθήκες της εποχής αλλά γιατί ακόμα και όταν τα είχαμε όλα, επί της ουσίας ήταν δανεικά που κάποια στιγμή έπρεπε να πληρώσουμε.

Παρόλο όμως που όπως είπα περιμέναμε όλοι μας μια άνοδο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, κανείς δεν περίμενε να το δει πρώτο κόμμα στο νομό Ξάνθης, ένας νομός παραδοσιακά γαλάζιος στον πεδινό του όγκο και πράσινος στην ορεινή περιοχή. Θα μου πείτε πως αυτό μπορεί να οφείλεται και στην απογοήτευση, στην αγανάκτηση του κόσμου ο οποίος με την ψήφο του θέλησε να τιμωρήσει εκείνους που έφεραν τη χώρα στα πρόθυρα της καταστροφής. Ναι σίγουρα είναι κι αυτός ένας από τους παράγοντες που ευνόησαν τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α αλλά τουλάχιστον στην Ξάνθη δεν ήταν ο μοναδικός.

Λίγο πολύ όλοι μας ξέρουμε πως συμπεριφέρεται εκλογικά η μουσουλμανική μειονότητα της περιοχής η οποία σε έναν μεγάλο βαθμό ακολουθεί τις γραμμές που σε κάθε εκλογική αναμέτρηση ορίζουν κύκλοι άλλων δυνάμεων και επειδή μου αρέσει να μασάω τα λόγια μου ξεκαθαρίζω πως αναφέρομαι στο τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής το οποίο κάθε φορά που στην Ελλάδα έχουμε εκλογές ορίζει τον εκλεκτό της μειονότητας ο οποίος συνήθως εκκέγεται και γίνεται βουλευτής.

Αυτό προφανώς έγινε και στη τελευταία εκλογική αναμέτρηση με τη διαφορά πως αυτή τη φορά εκείνοι που επέλεξαν τον υποψήφιο τότε και πλέον βουλευτή του ΣΥ.ΡΟΖ.Α ως τον εκλεκτό της μειονότητας ξεπέρασαν κάθε όριο θράσους και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αφού το να υποδείξεις απλός σε μια κοινωνία ποιόν πρέπει να στηρίξει εκλογικά απέχει πολύ από αυτό που έγινε στην Ξάνθη τον περασμένο Ιούνιο.

Προφανώς ελάχιστοι γνωρίζουν πως την τελευταία Παρασκευή πριν τις εκλογές της Κυριακής, αν όχι σε όλα τουλάχιστον στα περισσότερα τζαμιά της Ξάνθης μοιράζονταν ψηφοδέλτια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α στους πιστούς αμέσως μετά την καθιερωμένη προσευχή της Παρασκευής. Μάλιστα επιλέχθηκε η συγκριμένη μέρα όχι μόνο γιατί απέμεναν μόλις δυο μέρες για να ανοίξουν οι κάλπες αλλά κυρίως γιατί κάθε Παρασκευή είναι σχεδόν γεμάτα όλα τα τζαμιά από πιστούς μουσουλμάνους αφού τη μέρα εκείνη είναι η μεγάλη τους προσευχή η οποία δε γίνεται στο σπίτι όπως οι υπόλοιπες προσευχές αλλά μόνο στο τζαμί.

Ήξεραν λοιπόν από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α πως τη μέρα εκείνοι θα βρουν το κοπάδι ολόκληρο μαζεμένο και θα χρειαζόταν να τρέξουν για να τους βρουν κι έτσι έκαναν το εξής πολύ απλό, προμήθευσαν με ψηφοδέλτια όλα τα τζαμιά και αμέσως μετά το τέλος της προσευχής υπήρχε κάποιος στην πόρτα και έδινε στον καθένα ψηφοδέλτια της παράταξης. Προσέξτε, όλα αυτά δεν είναι απλή υποψία ή προσωπική θέση αλλά υπάρχει επίσημη, δημόσια τηλεοπτική παραδοχή από τοπικό στέλεχος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α το οποίο υποτίθεται βγήκε να καταδικάσει αυτό το περιστατικό αλλά δεν τον είδα να ενοχλείται ιδιαίτερα που η παράταξη του με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να εκλέξει βουλευτή στην Ξάνθη.

Παρόλο όμως που σε αυτές τις περιπτώσεις προβλέπεται ακόμα και επανάληψη των εκλογών σε τοπικό επίπεδο, δεν είδα κανέναν αρμόδιο να δίνει σημασία στο όλο θέμα λες και πρόκειται για κάτι το φυσιολογικό, λες και αυτό γίνεται και στις εκκλησίες όπου οι ιερείς υποδεικνύουν στους πιστούς τι και ποιόν να ψηφίσουν και τους μοιράζουν ψηφοδέλτια.

Ωστόσο εμένα προσωπικά το τελευταίο πράγμα που με απασχολεί είναι το αν θα έπρεπε ή όχι να επαναληφθούν οι εκλογές, αυτό άλλωστε είναι κάτι που δεν έχω την αρμοδιότητα να το κρίνω και να υποδείξω το τι πρέπει να γίνει. Αυτό όμως που σαν μουσουλμάνο της περιοχής όχι μόνο με ενόχλησε αλλά με εξόργισε είναι είδα να μετατρέπουν έναν χώρο λατρείας σε χώρο πολιτικού αγώνα συγκεκριμένη παράταξης και συγκεκριμένου υποψηφίου κι αυτό δε μπορεί να το ανεχτεί κανέναν λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος.

Προφανώς όμως εκεί στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α έχουν γραμμένη στα παλιά τους τα παπούτσια και τη θρησκεία, και τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο εύκολος τρόπος να εκλέξουν βουλευτή και τελικά το κατάφεραν. Αυτός κυρίες και κύριοι είναι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α που κατά τα άλλα κατηγορεί τους υπόλοιπους για καταπάτηση των ανθρωπιών δικαιωμάτων της μουσουλμανικής μειονότητας. Να τον χαιρόμαστε.

Σ. Καραχότζα   

Γιατί η αριστερά δε θέλει ιεροδιδάσκαλους διορισμένους από το ελληνικό κράτος;

Όπως συνήθως κάθε φορά που υπάρχει μια παρέμβαση της πολιτείας σε θέματα που αφορούν τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης έτσι και τώρα η περιβόητη τροπολογία για τους ιεροδιδάσκαλους η οποία τελικά και πέρασε από τη βουλή έχει προκαλέσει πολλές, μεγάλες και ανεξήγητες κατά την άποψη μου αντιδράσεις ενώ στην ουσία στη συγκεκριμένη περίπτωση τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα από κάθε άλλη φορά. Στην ουσία η τροπολογία αυτή προβλέπει το διορισμό από το ελληνικό κράτος μερικών εκατοντάδων ιεροδιδάσκαλων με σκοπό να διδάσκουν θρησκευτικά στα μουσουλμανόπαιδα που φοιτούν σε σχολεία όπως για παράδειγμα τα δημόσια ελληνόφωνα ή σε γυμνάσια και λύκεια όπου και δε διδάσκονται τα επίσημα θρησκευτικά τους με αποτέλεσμα την ώρα των θρησκευτικών να έχουν κενό και να μη κάνουν κανένα μάθημα ενώ παράλληλα οι μουσουλμάνοι γονείς που από τη μια θέλουν το παιδί τους να φοιτήσει σε ελληνόφωνο δημοτικό σχολείο για πολλούς και διάφορους λόγους και από την άλλη σαφώς και θέλουν να γνωρίζει θρησκευτικά αναγκάζονται να επιβαρύνουν τα παιδιά με αρκετές ώρες επιπλέον μάθημα θρησκευτικών εκτός σχολείου τις απογευματινές ώρες σε κάποιο από  τα φροντιστήρια θρησκευτικών που λειτουργούν τόσο μέσα στην πόλη όσο και στα χωριά.    

Παρόλα αυτά ειδικά οι αριστερές δυνάμεις έχουν αντιδράσει έντονα στην τροπολογία αυτή και πραγματικά θα ήθελα να μάθω με ποιο σκεπτικό και με ποια επιχειρήματα γίνονται όλες αυτές οι αντιδράσεις. Να υποθέσω πως δεν επιθυμούν να μάθουν τα θρησκευτικά τους τα μουσουλμανόπαιδα; Όχι δεν το νομίζω, άλλωστε δεν έχουν και κανέναν σοβαρό λόγο να το επιδιώκουν αυτό. Άρα η επόμενη σκέψη μου είναι πως ναι μεν θέλουν να διδάσκονται τα θρησκευτικά τους τα μουσουλμανόπαιδα αλλά από ιεροδιδασκάλους που δε θα είναι διορισμένοι από την ελληνική πολιτεία.

Η επόμενη λύση λοιπόν που είναι και η μοναδική που απομένει είναι οι ιεροδιδάσκαλοι αυτοί να μας έρχονται από την Τουρκία ή έστω ακόμα και ντόπιοι να είναι να επιλέγονται από το τουρκικό προξενείο και όσους συνεργάζονται με αυτό. Ακούω αρκετούς να λένε πως εδώ μιλάμε για ένα καθαρά μειονοτικό ζήτημα κι άρα θα πρέπει να αποφασίσει η ίδια η μειονότητα και θέλω να κάνω δυο ερωτήσεις.

Τα μειονοτικά ζητήματα δεν αφορούν και την ελληνική πολιτεία; Δε μιλάμε για Έλληνες πολίτες για τους οποίους όπως και για όλους τους υπόλοιπους αποφασίζει το ελληνικό κράτος; Το δεύτερο ερώτημα μου είναι όταν λένε πως για τέτοια θέματα πρέπει να αποφασίζει η ίδια η μειονότητα τι ακριβώς εννοούν; Ποια μειονότητα να αποφασίσει; Οι μουσουλμάνοι συμπολίτες μας ή μήπως αυτοί οι δέκα άνθρωποι που εδώ και χρόνια αποφασίζουν για τη μειονότητα χωρίς τη μειονότητα; Κι επειδή θα μου πουν πως εδώ μιλάμε για δέκα μεν ανθρώπους αλλά εκλεγμένους από τους ίδιους τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας θα πρέπει μάλλον να τους θυμίσω κάτι, τον τρόπο με τον οποίο έγινε η δήθεν εκλογή των ψευτομουφτήδων και πιστέψτε με, όσοι έχουν ασχοληθεί με το μειονοτικό ζήτημα ξέρουν πολύ καλά και τι θέλω να πω και πως δήθεν εκλέχθηκαν οι μουφτήδες αυτοί. Ήδη για το θέμα της εκλογής των μουφτήδων έχω γράψει πολλές φορές και δε θέλω να μπω στη διαδικασία να πω πράγματα που έχω πει εκατοντάδες φορές.

Στο κάτω, κάτω δεν έχω καταλάβει ακόμα τι ακριβώς είναι αυτό για το οποίο πρέπει να αποφασίσει η μειονότητα, εγώ ξέρω πως αυτό που ενδιαφέρει τον κάθε μουσουλμάνο είναι να μάθει το παιδί του θρησκευτικά και ελάχιστα τον απασχολεί το αν θα είναι διορισμένος από το κράτος ή όχι ο ιεροδιδάσκαλος που θα το διδάξει. Προφανώς όλοι αυτοί οι αριστεροί ως επί το πλείστον κύκλοι που αντιδρούν στην τροπολογία αυτή ή δε γνωρίζουν τον τρόπο λειτουργίας των φροντιστηρίων – παρασχολείων θρησκευτικών που λειτουργούν σε όλους τους μουσουλμανικούς οικισμούς, το ποιοι διδάσκουν εκεί και τι ακριβώς διδάσκουν στα παιδιά ή το γνωρίζουν και για κάποιον περίεργο λόγο τους εξυπηρετεί, τους αρέσει αυτό που γίνεται μέσα σε αυτά τα φροντιστήρια στα οποία είχα αναφερθεί εκτενέστερα στο προηγούμενο τεύχος και δε θέλω να επαναλάβω τα ίδια.

Κάποιοι προβάλουν ως επιχείρημα το ότι οι ιεροδιδάσκαλοι που θα διοριστούν από το ελληνικό κράτος ενδεχομένως δε θα έχουν τα προσόντα εκείνα ώστε να διδάξουν σε σχολεία και θα μπορούσα ως ένα σημείο να το δεχτώ αυτό το επιχείρημα τους διότι το να διδάσκεις σε σχολείο χρειάζονται αρκετά προσόντα και δεν αρκεί η γνώση μόνο του αντικειμένου που θα κληθείς να διδάξεις στα παιδιά. Ωστόσο για αρκετούς κατά τη γνώμη μου λόγους καταρρίπτεται και αυτό το επιχείρημα πρώτον γιατί μπορώ κι εγώ να επικαλεστώ το ίδιο για τους μη διορισμένους από το κράτος ιεροδιδάσκαλους οι οποίοι ωστόσο σύμφωνα με την αριστερά είναι ικανοί και άξιοι να διδάξουν ακόμα και σε σχολεία ενώ αυτοί που θα διοριστούν δεν έχουν ανάλογες ικανότητες. Αλήθεια, μπορεί κανείς να μας αποδείξει πως οι μη διορισμένοι έχουν τα προσόντα να διδάξουν και δεν τα έχουν αυτοί που πρόκειται να διοριστούν από την ελληνική πολιτεία;

Ο δεύτερος λόγος που το  επιχείρημα τους αυτό είναι άκυρο είναι επίσης απλός και κατανοητός από τον καθένα, το γεγονός πως οι ιεροδιδάσκαλοι αυτοί θα διδάσκουν σε σχολεία δε σημαίνει πως η πρόοδος των μουσουλμανοπαίδων στα σχολεία, ο βαθμός τους και η γενικότερη πορεία τους θα εξαρτάται από το μάθημα των θρησκευτικών το οποίο απλά θα διδάσκονται και για να μάθουν τα θρησκευτικά τους και για να μη μένουν χωρίς μάθημα την ώρα που τα χριστιανόπαιδα κάνουν τα δικά τους θρησκευτικά.

Επίσης, αφού δεν είναι σωστό για κάποιους να διορίζονται από το ελληνικό κράτος οι ιεροδιδάσκαλοι σε σχολεία με μουσουλμάνους μαθητές τότε μάλλον θα πρέπει να πιστεύουν πως δεν είναι σωστό και το να διορίζονται δάσκαλοι τουρκικής αλλά και ελληνικής γλώσσας τα μειονοτικά σχολεία. Και η μειονοτική εκπαίδευση άλλωστε ένα καθαρά μειονοτικό ζήτημα είναι, αφορά τη μειονότητα κι άρα θα έπρεπε να αποφασίζει για τους δασκάλους στα μειονοτικά σχολεία η ίδια η μειονότητα και όχι να τους διορίζει το ελληνικό κράτος. Ποια η διαφορά ανάμεσα στον διορισμό δασκάλων και στον διορισμό ιεροδιδασκάλων;

Επειδή μετά από πολλά χρόνια παρουσίας και δράσης πάνω σε μειονοτικά ζητήματα, τη μειονότητα και τα προβλήματα της τη γνωρίζω καλύτερα από πολλούς άλλους ξέρω πολύ καλά πως και αυτή τη φορά πίσω από το δήθεν ενδιαφέρον ορισμένων για τους μουσουλμάνους της Θράκης κρύβονται πολλά και απίστευτα βρόμικα παιχνίδια τα οποία ωστόσο θα πρέπει η ίδια η μειονότητα να αντιληφθεί κάποια στιγμή και να τα σταματήσει. Όσο η ίδια η μειονότητα δεν αντιδρά αυτά τα παιχνίδια θα εξακολουθούν να παίζονται στην πλάτη των μουσουλμάνων.

Σε ότι αφορά στις αντιδράσεις όχι πολιτικών αλλά απλών πολιτών ως προς τη συγκεκριμένη τροπολογία για τους ιεροδιδάσκαλους εκείνο που με στεναχωρεί δεν είναι οι ίδιες οι αντιδράσεις αλλά η αιτία αυτών. Δυστυχώς κάποιοι, παρασυρόμενοι από τις αντιμνημονιακές τους πεποιθήσεις έχουν μπει σε μια διαδικασία ισοπέδωσης των πάντων, ακόμα και της μιας έστω σωστής κίνησης που κάνει αυτή η κυβέρνηση ανάμεσα στις άλλες εκατό  λάθος κινήσεις. Είναι όμως άλλο πράγμα το μνημόνιο, οι περικοπές, οι φορολογικές επιβαρύνσεις, η ανεργία που δίκαια προκαλούν την αγανάκτηση όλων μας κι άλλο πράγμα το θέμα με τους ιεροδιδάσκαλους. Θα πρέπει όμως κάποια στιγμή να μάθουμε να ξεχωρίζουμε τα πράγματα και να μην είμαστε της άποψης πως ότι και να κάνει μια μνημονικαή κυβέρνηση είναι λάθος διότι πολύ απλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

Μπορεί λοιπόν η μνημονιακή κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά να ασκεί μια πολύ σκληρή δημοσιονομική πολιτική, μπορεί οι νόμοι που έχουν ψηφιστεί να είναι ίσως οι σκληρότεροι σε όλη την ιστορία της Ελλάδας κι αυτό δίκαια να μας εξοργίζει όλους αλλά εδώ μιλάμε για ένα πολύ, πολύ συγκεκριμένο ζήτημα και κατά την ταπεινή μου άποψη και με βάση τα όσα είμαι σε θέση να γνωρίζω για τη μειονότητα της Θράκης η συγκεκριμένη τροπολογία για τους ιεροδιδάσκαλους είναι προς τη σωστή.

Επειδή όμως θέλω να είμαι σαφείς σε όσα λέω, επαναλαμβάνω πως τη συγκεκριμένη τροπολογία τη θεωρώ προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά δε θα βιαστώ να τη χαρακτηρίσω και αποτελεσματική γιατί πολύ απλά ακόμα δεν την έχουμε δει να εφαρμόζεται κι εγώ έχω μάθει να κρίνω και να χαρακτηρίζω μόνο όταν κάτι το δω να γίνεται στην πράξη. Άρα λοιπόν μπορεί να μιλάμε για τροπολογία απόλυτα αποτελεσματική αλλά μπορεί και το9 αντίθετο, να αποδειχτεί δηλαδή ένα ακόμα φιάσκο αλλά όπως είπα αυτό είναι κάτι που θα το κρίνουμε όταν δούμε την τροπολογία να εφαρμόζεται και κυρίως όταν αρχίσουν να φαίνονται τα αποτελέσματα της.

Κάποιοι άλλοι βέβαια, έχοντας προφανώς πολυετή προϋπηρεσία στο μαντείο των Δελφών, έχουν ήδη αποφασίσει πως η τροπολογία αυτή όχι μόνο αποτελεσματική αλλά θα προκαλέσει και πολλές ζημιές στη μειονότητα. Αν και με στεναχωρεί, οφείλω να ομολογήσω πως εγώ τέτοιες μαντικές ικανότητες δεν έχω και για το λόγο αυτό δε μπορώ να ακολουθήσω τη δική τους τακτική. Να είστε όμως βέβαιοι πως παρόλο που το μέτρο αυτό θεωρώ κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, αν κατά την εφαρμογή του αποδειχθεί το αντίθετο εγώ θα βρω το θάρρος και να βγω και να παραδεχτώ δημόσια πως είχα κάνει λάθος και πως το μέτρο αυτό ήταν ένα λάθος. Αναρωτιέμαι όμως, όλοι αυτοί που  τόσο γρήγορα το καταδίκασαν και το χαρακτήρισαν ως μη αποτελεσματικό θα έχουν τη δύναμη να παραδεχτούν το λάθος τους στην περίπτωση που η τροπολογία αυτή αποδειχθεί σωστή; Η απάντηση δική σας.  

Σ. Καραχότζα     

Μουσουλμανική μειονότητα: Μια πολύπλευρη υπόθεση

Μπορεί στο άκουσμα της φράσης «μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης» το μυαλό όλων μας ή έστω των περισσότερων να πηγαίνει στο υπουργείο εξωτερικών διότι κατά βάθος έχουμε συνδέσει τη μειονότητα μόνο με το συγκεκριμένο υπουργείο αλλά υπάρχουν πολλά «μειονοτικά» ζητήματα με τα οποία εμπλέκονται πολλά άλλα υπουργεία και επαναλαμβάνω πως αναφέρομαι σε μειονοτικά ζητήματα και όχι σε ζητήματα που αφορούν τον κάθε Έλληνα και την κάθε Ελληνίδα κι άρα αφορούν και τους Έλληνες μουσουλμάνους της Θράκης.

Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν πολλά αλλά ίσως το πιο κλασικό είναι τα παρασχολεία – φροντιστήρια θρησκευτικών που λειτουργούν σε κάθε οικισμό όπου κατοικούν μουσουλμάνοι και που τις απογευματινές συνήθως ώρες υπάρχει ένας χότζας – ιμάμης ο οποίος διδάσκει σε παιδιά του οικισμού ηλικίας από 6 έως 12 ετών τα θρησκευτικά και πολλά άλλα τα οποία θα δούμε παρακάτω.

Υπουργείο υγείας: Φροντιστήρια θρησκευτικών χωρίς κανόνες υγιεινής

Το πρώτο υπουργείο που θα μπορούσε κανείς να πει πως εμπλέκεται με το συγκεκριμένο ζήτημα αλλά ποτέ ως τώρα δεν έχει ασχοληθεί με αυτό είναι το υπουργείο υγείας αφού τα παρασχολεία αυτά λειτουργούν σε χώρους για τους οποίους κανείς δε μπορεί να εγγυηθεί ότι διαθέτουν όλες εκείνες τις δομές και τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει ένας χώρος στον οποίο συγκεντρώνονται μικρά παιδιά, κανείς δε μπορεί να εγγυηθεί ότι εκεί τηρούνται έστω οι βασικοί κανόνες υγιεινής και ασφάλειας γι’ αυτά τα παιδιά και σας λέω χαρακτηριστικά πως στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει ούτε καν ένα απλό φαρμακείο, ούτε ένας πυροσβεστήρας σε περίπτωση που χρειαστεί. Με λίγα λόγια οι κάτοικοι του κάθε χωριού επιλέγουν έναν χώρο είτε αυτός βρίσκεται μέσα σε τζαμί είτε σε μια αποθήκη που μπορεί να διαθέσεις κάποιος κάτοικος και εκεί γίνονται αυτά τα μαθήματα θρησκευτικών χωρίς όμως να πρόκειται για χώρους κατάλληλους γι’ αυτή τη δουλειά.

Υπουργείο παιδείας: Ο καθένας διδάσκει ότι θέλει σε αυτή τη χώρα

Ένα δεύτερο υπουργείο που θα έπρεπε να ασχοληθεί με το θέμα αυτό αλλά δεν το έχει κάνει ποτέ ως τώρα είναι το υπουργείο παιδείας το οποίο και όφειλε να ελέγξει το τι ακριβώς διδάσκονται τα παιδιά που παρακολουθούν αυτά τα μαθήματα. Από προσωπική εμπειρία σας λέω πως εκεί μέσα διδάσκονται τα πάντα εκτός από θρησκευτικά, διδάσκεται η τουρκική γλώσσα, γραφή και ανάγνωση, διδάσκονται ποιήματα για τη «μητέρα πατρίδα Τουρκία» διδάσκονται τραγούδια για την ιστορία της Τουρκίας και πολλά άλλα τέτοια και το λιγότερο που διδάσκονται τα παιδιά σε αυτά τα παρασχολέια είναι το Κοράνιο και τα θρησκευτικά γενικότερα. Ρωτάω λοιπόν, είναι δυνατόν μέσα σε μια ευρωπαϊκή χώρα και εν έτη 2013 ο καθένας να μπορεί να διδάσκει ότι θέλει; Δεν υπάρχει κάποιος κρατικός έλεγχος;

Υπουργείο οικονομικών: Η φοροδιαφυγή δεν έχει θρησκεία

«Είχε γίνει μια μικρή αναφορά στο προηγούμενο τεύχος στη στήλη ΚΑΡΦΩΜΑΤΑ»

Όσο κι αν σε κάποιους φαίνεται περίεργο, το υπουργείο που πρέπει να ασχοληθεί όσο κανένα άλλο με το θέμα της λειτουργίας των παρασχολείων σε οικισμούς με μουσουλμάνους κατοίκους είναι το υπουργείο οικονομικών για πολλούς και διάφορους λόγους τους οποίους θα εξηγήσω παρακάτω.

Ο κάθε χότζας – ιμάμης που διδάσκει τα ας πούμε θρησκευτικά σε αυτά τα παρασχολεία προφανώς δεν το κάνει αφιλόκερδος, οι κάτοικοι του κάθε οικισμού κάνουν μια συμφωνία με έναν τέτοιο χότζα, ορίζουν έναν μηνιαίο μισθό που θα του δίνει το χωριό και τον προσλαμβάνουν άτυπα ώστε να διδάσκει τα παιδιά τους θρησκευτικά. Σύμφωνα με πληροφορίες σε οικισμό της ορεινής περιοχής ο χότζας έπαιρνε το μήνα 700 ευρώ τα οποία μάζευαν οι κάτοικοι, έδινε δηλαδή η κάθε οικογένεια το ποσό που της αναλογούσε ώστε να συγκεντρωθούν αυτά τα 700 ευρώ και να δοθούν στον ιμάμη του χωριού.

Μιλάμε δηλαδή για «μαύρα», για αφορολόγητα χρήματα αφού εκείνοι που πληρώνουν τον κάθε χότζα δεν παίρνουν καμία απόδειξη για τα χρήματα που του δίνουν κι όλα αυτά σε μια εποχή που υποτίθεται πως η ελληνική πολιτεία δίνει μάχη κατά της φοροδιαφυγής. Αν βέβαια μιλούσαμε για μια ή δυο τέτοιες περιπτώσεις δε θα άξιζε τον κόπο να αναφερθώ καν, μιλάμε όμως για εκατοντάδες, ίσως και πάνω από χίλιους τέτοιους χοτζάδες σε ολόκληρη τη Θράκη και ο καθένας μπορεί να καταλάβει για τι ποσά «μαύρου» αφορολόγητου χρήματος μιλάμε.

Πέρα όμως από τα χρήματα που δίνουν οι ίδιοι οι κάτοικοι των χωριών υπάρχει ομολογία ψευτομουφτή σύμφωνα με τον οποίο οι κάτοικοι μέσα σε μια τόσο δύσκολη οικονομικά εποχή δεν πρέπει να δίνουν ούτε ένα ευρώ σε αυτούς τους χοτζάδες διότι για τη δουλειά που κάνουν τους πληρώνει η Τουρκία, ασφαλώς και έκανε πολύ καλά ο εν λόγο ψευτομουφτής που το ανέφερε αυτό ώστε οι μουσουλμάνοι συμπολίτες μας να απαλλαγούν από το βάρος αυτό να πληρώνουν τον χότζα του χωριού τους αλλά εδώ το πράγμα γίνεται ακόμα πιο περίπλοκο διότι ακόμα και η Τουρκία να πληρώνει αυτούς τους χοτζάδες μιλάμε και πάλι για αφορολόγητο χρήμα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων δηλαδή μιλάμε για χοτζάδες οι οποίοι πληρώνονται από μια πηγή, είτε από την Τουρκία είτε από τους κατοίκους του οικισμού όπου διδάσκουν θρησκευτικά και στην χειρότερη μιλάμε για χοτζάδες οι οποίοι πληρώνονται και από τις δυο πλευρές, και από τους κατοίκους του κάθε οικισμού και από την Τουρκία αλλά σε κάθε περίπτωση μιλάμε για χρήμα που δε φορολογείται κι αυτό δεν έγινε τώρα αλλά γίνεται εδώ και μερικές δεκαετίες.

Αυτά που λέω βέβαια ειδικά για τους τοπικούς μας πολιτικούς καθώς και για τα τοπικά μέσα ενημέρωσης δεν είναι καινούρια, τα ξέρουν όλοι πολύ καλά και ίσως πολύ καλύτερα από μένα αλλά για κάποιον περίεργο λόγο δεν άκουσα κανέναν να τα αναφέρει λες και δε συμβαίνει τίποτα, λες και αυτό που γίνεται είναι απολύτως λογικό και νόμιμο. Μαζί με τους πολιτικούς και τα μέσα ενημέρωσης όμως όλα αυτά τα γνωρίζουν και οι αρμόδιες οικονομικές υπηρεσίες της περιοχής οι οποίες ωστόσο ποτέ δε μπήκαν στη διαδικασία ενός ελέγχου, την ίδια στιγμή όμως η κυβέρνηση ξέρει να ζητάει να πληρώσουμε το χαράτσι της ΔΕΗ, να πληρώσουμε την έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης στην εφορία και τόσα ακόμα τη στιγμή που γύρω μας, δίπλα μας κυκλοφορεί τόσο αφορολόγητο χρήματα για το οποίο όλοι γνωρίζουμε αλλά κανένας δε μιλάει.

Ας ξεκινήσει ο έλεγχος τις απογευματινές ώρες σε διάφορους οικισμούς, ας πάνε στο χώρο όπου λειτουργεί το παρασχολείο αυτό του χωριού κι ας ζητήσουν μερικές εξηγήσεις από τον χότζα που θα βρουν να διδάσκει εκεί. Τόσο δύσκολο είναι; Εγώ θα πρέπει να τους υποδείξω πως θα κάνουν τη δουλειά τους;

Να λοιπόν γιατί λέω πως όταν αναφερόμαστε στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης είναι λάθος να τη συνδέουμε μόνο με το υπουργείο εξωτερικό και στο κάτω, κάτω, ανεξάρτητα από τη συνείδηση του κάθε μουσουλμάνου, μιλάμε για Έλληνες πολίτες κι άρα το τελευταίο υπουργείο που θα έπρεπε να ασχολείται με τη μειονότητα αυτή είναι το υπουργείο εξωτερικών.

Σ. Καραχότζα 

Ανθρώπινα δικαιώματα για λίγους ή για όλους

Όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι ενεργά με το μειονοτικό ζήτημα της Θράκης και ειδικότερα με την προσπάθεια διάσωσης και ανάδειξης της γλώσσας και της ιδιαίτερης πολιτισμικής ταυτότητας των Ελλήνων Πομάκων της Θράκη έχω διαπιστώσει πως ορισμένοι κύκλοι δε χάνουν ευκαιρία να βγουν και να μιλήσουν για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τη μεριά της ελληνικής πολιτείας και να ζητούν ακόμα και την παρέμβαση των ευρωπαϊκών δικαστηρίων. Αυτό βέβαια θα μπορούσε και να είναι απόλυτα θετικό αν οι κύκλοι αυτοί δεν περιόριζαν την ευαισθησία τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μουσουλμάνων της Θράκης μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις και ακολουθούσαν αυτή την τακτική κάθε φορά που όντως καταπατείται ένα ανθρώπινο δικαίωμα αυτών των ανθρώπων.

Δυστυχώς όμως για έναν καθόλου ανεξήγητο λόγο οι κύκλοι αυτοί θυμούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα των μουσουλμάνων της Θράκης και γενικότερα της χώρας μας μόνο όταν για καθαρά εθνικούς λόγους εμποδίζεται ή και καταργείται μια ενέργεια εκείνων που συντάσσονται και συνεργάζονται με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής. Για παράδειγμα όταν η ελληνική πολιτεία δεν αναγνωρίζει έναν σύλλογο Τούρκων της Θράκης ή δεν επιτρέπει την ίδρυση τους, αμέσως ορισμένοι ξεσηκώνονται και κατηγορούν το ελληνικό κράτος και καταφεύγουν στην ευρωπαϊκή δικαιοσύνη.

Προφανώς δε μπορούν ή δε θέλουν να καταλάβουν πως εκείνο που δε θέλει η ελληνική πλευρά δεν είναι να μην υπάρχει ένας τέτοιος σύλλογος αλλά οι δράσεις που ενδεχομένως θα αναπτύξουν τα μέλη του και η οποία πιθανότατα θα είναι ενάντια στην πατρίδα μας. Ακόμα όμως κι αν δεχτώ πως έχουν δίκιο, πως δηλαδή το ελληνικό κράτος δε θα έπρεπε να εμποδίζει την ίδρυση τέτοιων συλλόγων, δε μπορώ να καταλάβω γιατί μόνο σε αυτές τις περιπτώσεις τους πιάνει μια τρομερή ευαισθησία αναφορικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Αλήθεια, το να θέλει κανείς να διαφοροποιηθεί και να πει δημόσια πως δεν είναι Τούρκος αλλά Έλληνας Πομάκος κι αφού το κάνει, να δέχεται απειλές για τη ζωή των παιδιών του δεν είναι καταπάτηση ανθρώπινου δικαιώματος; Το να θέλουν μερικοί άνθρωποι να ιδρύσουν έναν πολιτιστικό σύλλογο Πομάκων κι αφού το κάνουν, να παρουσιάζονται ως προδότες σε όλα τα πομακοχώρια και μάλιστα να αναρτώνται και λίστε4σ με τα ονόματα τους σε όλα τα τζαμιά δεν είναι καταπάτηση ανθρώπινου δικαιώματος; Το να βγαίνουν κάποιοι άνθρωποι στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και να μιλούν για Έλληνες Πομάκους κι ύστερα να βρίσκουν γρατζουνισμένες πόρτες και σκισμένα λάστιχα στα αυτοκίνητα τους δεν είναι καταπάτηση ανθρώπινου δικαιώματος; Το να θέλει μια μερίδα των μουσουλμάνων δημόσια ελληνόφωνα σχολεία για τα παιδιά τους και να μην τα έχουν με αποτέλεσμα το μειονοτικό σχολείο (ο θεός να το κάνει) να είναι η μοναδική τους λύση δεν είναι καταπάτηση ανθρώπινου δικαιώματος; Το να θέλουν όλοι σχεδόν οι μουσουλμάνοι νηπιαγωγεία στα χωριά τους αλλά να μην τα έχουν δεν είναι καταπάτηση ανθρώπινου δικαιώματος;

Ασφαλώς και όλα αυτά συνιστούν καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά ποτέ δεν είδα τις δημοκρατικές κατά τα άλλα αριστερές δυνάμεις να θίγουν αυτά τα θέματα και να είναι το ίδιο ευαίσθητες γιατί καταπατώνται βασικότατα ανθρώπινα δικαιώματα. Ναι, το να θέλει κάποιος να είαι Τούρκος και να μην του το επιτρέπει το κράτος είναι καταπάτηση ανθρώπινου δικαιώματος και μπράβο σε εκείνους που το επισημαίνουν, εφόσον όμως είναι τόσο ευαίσθητοι σε τέτοια θέματα θα έπρεπε να κάνουν το ίδιο και με εκείνους τους μουσουλμάνους που αυτοπροσδιορίζονται ως οτιδήποτε άλλο εκτός από Τούρκοι, γιατί όμως δεν το κάνουν; Μήπως σε αυτή τη χώρα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν μόνο οι μουσουλμάνοι που δηλώνουν Τούρκοι και οι υπόλοιποι, οι μη Τούρκοι δεν έχουν;

Πρόσφατα μάλιστα με αφορμή την τροπολογία για τους ιεροδιδασκάλους άκουσα κάποιους να μιλάνε ακόμα και για καταπάτηση θρησκευτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών αλλά θα μου επιτρέψουν αυτό να το εκλάβω ως ανέκδοτο για να γελάσουμε. Μα είναι δυνατόν να έρχεται ένα κράτος να διορίζει ιεροδιδασκάλους ακόμα και στα ελληνόφωνα δημοτικά σχολεία ώστε τα μουσουλμαόπαιδα που φοιτούν εκεί να μπορούν να διδάσκονται τα θρησκευτικά τους και κάποιοι να μιλούν για καταπάτηση ανθρωπίνων ελευθεριών; Ίσα ίσα που εδώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, τα μουσουλμανόπαιδα δηλαδή που φοιτούν όχι σε μειονοτικό αλλά σε δημόσιο ελληνόφωνο σχολείο και που μέχρι σήμερα δε διδάσκονταν τα θρησκευτικά τους τώρα θα μπορούν να τα διδάσκονται. Είναι δυνατόν αυτό το πράγμα κάποιοι να το αποκαλούν καταπάτηση θρησκευτικών ελευθεριών;

Ας αφήσουν λοιπόν κάποιοι τις ψευτοπαλικαριές και τις ψευτοευαισθησίες τους κι σκεφτούν μόνο ένα πράγμα, ότι απευθύνονται σε ανθρώπους και όχι σε ζώα.

Σ. Καραχότζα